fars
Monday, 18 April 2011
fasa
 |
| جنگلهاى فسا |
 |
| جنگلهاى فسا |
 |
| جنگلهاى فسا |
 |
| خرمن كوه فسا |
خصوصیات طبیعی
شهرستان فسا از سطح دریا (خلیج فارس) به طور متوسط 1370 متر ارتفاع دارد و از نظر مورفولوژی (ریخت شناسی ) و زمین شناسی ناودیس بزرگی است كه ارتفاعات اطراف آن توسط طاقدیسها به وجود آمده و بطور كلی.نزدیك به 40 در صداز وسعت شهرستان فسا دشت و بقیه كوهستانی است
.
الف )
كوهستــان: ارتفــاعــات شهرستان فســا دنباله ی رشته كوههای زاگرس با جهت شمال غربی ، جنوب شرقی هستند كه با ایجاد دهلیزها و مخروط افكنه در امتداد خود مراكز سكونتگاهی این شهرستان را بصورت متمركز(طولی ،میدانگاهی) شكل داده اند .
مهمترین ارتفاعات این شهرستان عبارتند از
:
خرمن كوه در حدود 22 كیلومتری شمال غربی فسا با ارتفاع 3185 متر
.
كوه گچ (قبله) در 14 كیلومتری جنوب غربی فسا با ارتفاع 2150 متر
.
كوه درز در 33 كیلومتری جنوب شرقی فسا ( دهستان نوبندگان ) به ارتفاع 2121 متر
.
قلات یاغی در 50 كیلومتری شرق فسا (دهستان ششده) به ارتفاع 2000 متر
.
كوه تودج (توده) كه از تنگ كرم شروع و تا داراب امتداد دارد كه بلندترین نقطه ی آن 3155 متر ارتفاع دارد
.
بجز این كوهها می توان به ارتفاعات : سلّــو ، كــلاه قاضی ، سه كنج ، حسین آباد ، بر آفتاب ، كمرزرد ،كلّه خرسی ، داراكوه ،زیتونك ،گــّر ، بدنه شیر و خمار سنان اشاره كرد
.
از نقطه نظر جنس وپوشش گیاهی كوهها می توان گفت غلبه با سنگهای آهكی و گچی است و درارتفاعات بیش از 2000 متر درختان اُ رسْ (ســروكوهی = وُهــلْ ) پوشیده و دركمتر از این ارتــفاع ، درختان پسته ی كوهی (بنه) ، بادام كوهی (الوك) و زالزالك (كیالك )وجود دارند كه از فرسایش خاك وافزایش سرعت آب وایجاد سیل در ارتفاعات جلوگیری می كند
.
ب )
دشت : دشتهای شهرستان فسا كه از آبرفت های دوره ی كواترنری پوشیده شــده اند ، نسبتاً هموار بوده و پستی و بلندی چندان زیادی ندارند . ارتفاع این دشتها در هیچ نقطه ای كمتر از 1100 متر نیست و شیب آن حدود یك الی سه درصد می باشد .
مهمتــرین دشتهــای این شهرسـتان عبارتنــد از : دشت فســا ،دشت نوبندگان ، دشت ششده و قره بلاغ ،دشت گــّربایگان ( به معنی سرزمین برهنه و یا محل كوه گـّر ) ، دشت میان جنگل و دشت شیبكوه
.
پوشش گياهي با توجه به شرايط آب و هوايي و جنس خاك اين شهرستان از پوشش گياهي متنوعي برخوردار است و روي هم رفته مي توان آنها را به سه نوع تقسيم كرد :
الف )
پوشش گياهي استپي و نيمه استپي : اين نوع پوشش گياهي منطبق بر منطقه ي نيمه خشك بوده و به علت دخالت بي رويه ي انسان ، رستنيهاي طبيعي آن اغلب نابود و علفهاي هرز جانشين آنها گرديده است . مهمترين گياهان اين نوع پوشش عبارتند از : كنگر ، جاشير ، بومادران ، خارشتر،شاطره، اُشنان يا اُشْلـُنگ،دِرمنه،گَــَون (كتيرا ) ،اسپند ، اسفناج وحشي ، شيرين بيان ، بوته هاي گز و درختاني مانند ، بيد ، كاج ، سرو و …
ب )
پوشش گياهي جنگلي : بطور كلي اين نوع پوشش گياهي در ارتفاعات و نواحي نيمه شمالي شهرستان به وفور ديده مي شوند و در اصل نوعي از جنگلهاي تنك مي باشند كه در فواصل درختان درختچه هاي خاردار فراواني مشاهده مي شود و برخي آن را جنگلهاي مناطق خشك نيز مي نامند . معروفترين درختان جنگلي از اين نوع پوشش عبارتند از : سروكوهي (اُرس= وُهلْ) ، بــادام كوهي ،پستة كوهي ، انجير ، كيالك ،كنار(سدر) ،گردو و … .علاوه بر اينهادر منطقه فسا حدود يك 180 هكتار جنگل مصنوعي از گونه هاي اكاليپتوس ،كاج ، اقاقيا ، سرو و… احداث شده است
ج )
مرتع : وسعت پوشش گياهي مراتع شهرستان فسا 233564هكتار يا 7/2 در صداز مراتع استان فارس را شامل مي گردد كه از نظر كيفيت از نوع متوسط وفقير مي باشند و بعنوان مراتع قشلاقي (گرمسيري) توسط عشاير مورد استفاده قرار مي گيرد.
زندگي جانوري بايد گفت كه وجود پوشش گياهي متنوع همراه با مراتــع به نسبه مناسب باعث گرديده كه از جانوران پستاندار تا انواع پرندگان بومي يا مهاجر در اين شهرستان يافت گردد . چنانكه آقاي حمزة فرجي هارمي كارشناس محيط زيست در تحقيقات خود در مورد اوضاع طبيعي و زيست محيطي شهرستان فسا كه نسخه اي از آن در بنياد فسا شناسي موجود است، از پستانداران منطقه « كل و بز – قوچ و ميش – آهو – پلنگ – گرگ – گراز – گربة وحشي و … و از پرندگان منطقه كبك – تيهو – كوكر – هوبره – جغد – زاغي – بلدرچين خرس قهوه اي خرمن كوه ، آهو،دُرّاج وهوبـَره
Subscribe to:
Posts (Atom)